Het tweede seizoen van onze zandhappen en moddersnorkelen tour 2013 is 10 november van start gegaan.
Dag 1 Zondag 10 november
Opgehaald door Nico rond een uurtje of twaalf bij Schiphol eruit gegooid. Nico gaat onze Dogwalking service overnemen gedurende ons uitje! Wij begonnen onze reis eens een keer zonder stress met alleen maar handbagage bij ons, gevuld met stroopwafels, droppies en pepernoten.
Na een overstap in Cairo en Johannesburg met veel turbulentie geland op Husea Kutako, Windhoek Namibië, waar onze chauffeur ons al op stond te wachten. Fred had zijn beste smile opgezet dus dit keer kon hij zonder trammelant door de laatste douane check.
Km : circa 8271
Slaapplaats : Vliegtuig
Weer : Airco en kamelenlucht. ( vlogen met Egypt-air )
Dag 2 Maandag 11 november
Met een vrolijk weerzien van ons Troeppie ( voor diegene die dat nog niet wisten , zo noemen ze dit type auto hier ) en met Tante Wil de hele middag bezig geweest met voorbereidingen. Alhoewel, alleen wat laatste dingetjes want tot onze eigen verbazing hadden we Troeppie 6 maanden geleden keurig en voldaan achtergelaten.
Tevens hebben wij de wijnkasten en het bier bij Wil geïnspecteerd! Aan de overheerlijke spare-ribs gekloven en de eerste flesjes geopend. Omdat wij nog even wat luxe willen alvorens het stof en bijna 6 weken tent in te duiken, zijn wij maar de lodge bij tante Wil ingedoken.
Km : 98
Slaapplaats : The Kalahari Inn Windhoek
Weer : 31 gr en half bewolkt
Dag 3 Dinsdag 12 november
Na de zware voorbereidingen van gisteren besluiten wij nog een dag rust in te lassen en te gaan shoppen in Windhoek. Wederom met en bij Wil en wat landgenoten ( Hollandse avond ) van de spare-ribs genoten, bijtijds ons rooftentje opgezocht omdat wij de volgende ochtend vroeg willen vertrekken.
Km : 70 Totaal 168 km
Slaaplaats : The Kalahari Inn Rooftent Windhoek
Weer : 32 gr en zonnig
Dag 4 Woensdag 13 november
De 1e eitjes zijn gebakken en verorberd , met frisse moed gaat onze reis daadwerkelijk beginnen. De planning is door een bergpas richting Sossusvlei te beginnen. Met zo’n 100 km op de teller en net het asfalt verlaten, begint Nicole over de Carnet de Passage te lullen…. die natuurlijk bij Tante Wil in de kluis ligt ! ( Carnet de Passage is het paspoort voor de wagen. ) Dus hele end weer terug.
Stel voor als je 1500 km verderop bij de grens er pas achter komt! Handig zo’n bijrijdster…. Na het ophalen van het document wederom op reis. Was een leuk proefritje! Uiteindelijk halverwege in de middle of no where gestopt en aan de braai en de borrel of andersom. Wij waren de enige gasten op deze verlaten en primitieve campsite. Later komen we erachter dat we hier met Mickey en Raymond voor een dicht hek gestaan hebben toen we wilden lunchen. Niks gemist dus destijds, hebben 1 opgesloten cheeta op het terrein. Zielig.
Km : 221 Totaal 389 km
Weer : 30 gr en zonnig
Slaapplaats : Campsite Melrose Rooftent
Dag 5 Donderdag 14 november
Genoten van het prachtige landschap en de overheerlijke wereldberoemde appeltaart van Moos bij Solitaire waarna aankomst bij Sossus-vlei.
Hier hebben wij een temperatuur gemeten van 51,7 graden. Ja ja ons troeppie is van alles voorzien, ook van een buitentemperatuurmeter…behalve zijn aircootje is kapot maar dat went wel. Lekker vroeg in de wind gaan braaien en prima gegeten met het stof en zand tussen je tanden. Rond negenen lagen wij onder (tent)zeil. Echt waar!
Km : 262 Totaal 651 km
Weer : 47 gr en bloedheet
Slaapplaats : NWR Campsite : Sossus-vlei
Dag 6 Vrijdag 15 november
Om 4.45 uur, echt waar!! vertrokken naar Dead-vlei en Sossus-vlei, de rode duinen. Daar wij als beroepsfotografen ( Nic Koot die elk fotomomentje net de andere kant uit kijkt of zit te freubelen) er als de kippen bij willen zijn om de mooiste kiekjes te maken van de zonsopgang.
Als een van de eerste door het fijne zand plek van bestemming bereikt. Toet ging ook hier in het mulle zand er boven verwachting, als een zeilbootje doorheen! Nicole plaatjes schieten en Fred als een echte berggeit de rode zandduinen bestormen. Door vele toeristen bewondert met ons troeppie.
Zo’n selfdrive bakkie is voor hen een attractie op zich zo midden in Sossusvlei. De gemiddelde toerist laat zich namelijk met 100 lotgenoten door een chauffeur met tractor en aanhangwagen rijden.
Rond negenen op naar de nieuwe bestemming met de mooie Afrikaanse naam ; Lüderitz !
Uiteraard (Fred) weer in de afstand vergist en bij de eerste tekenen van vermoeidheid ( uitdroging kan het ook zijn ), gestopt bij de 1e de beste campsite. Niet wetende dat het op hoogvlaktes behoorlijk kan stormen. Nadat het rooftentje was opgezet klapte de storm de tent weer in en dat ging nog een tijdje door. Uiteindelijk bij de eigenaren op de binnenplaats gebraaid en maar vroeg ons winderige groene vrindje ingedoken.
Km : 430 Totaal 1081 km
Weer : 42 gr overdag bij Sossus-vlei 12 gr en storm bij ons avondkamp Tirool
Slaapplaats : Tirool… jodelahé !
Dag 7 Zaterdag 16 november
Nadat wij ons mandje uitgeblazen zijn maar vlug naar Lüderitz gereden in de hoop dat dat de wind zal afnemen. Onderweg genoten van de vele gemsbokken en de wilde paarden. Deze paarden zijn door onze vrolijke oosterburen tijdens de 1e wereldoorlog in hun vlucht achtergelaten.
Wederom shoppen tussen het plaatselijke geteisem en op zoek naar de volgende slaapplaats. Gelukkig was de wind gaan liggen zodat wij op Shark Island konden kamperen. Zoals de naam doet vermoeden moest Fred Nicole overhalen om daar ons kamp te bouwen.
Na de belofte van een borreltje was Nic al snel om. Deze Campsite ( Gelegen op een schiereiland. ) kan maar sporadisch gebruikt worden ivm met de harde wind dus wij hadden geluk, het was lekker weer. Ook hier van onze voortreffelijke braaikunst ( we zijn al bijna profs ) genoten en een heerlijke nachtrust gehad. Nic met 3 truien en 2 broeken tegen de koude wind en de vochtige zee mist.
Km : 177 Totaal 1258 km
Weer : 27 gr en geen wind! ( behalve ’s nachts, Fred niks van gemerkt )
Slaapplaats : Shark Island Campsite Lüderitz
Dag 8 Zondag 17 november
Na een uitgebreid ontbijtbuffet in de zon, op naar Fish River Canyon, na de Grand Canyon, de grootste ter wereld. Het word een lange rit dus wij nemen de snelste route, dachten wij (Fred)…..
Eenmaal bij de grens met Zuid-Afrika aangekomen rijden wij door een betoverend landschap met prachtige vergezichten en bergpassen. Dit vindt Fred de berggeit fascinerend, Nic wat minder met die diepe afgronden en ons waggelende wagentje.
Uiteindelijk rond drieën aangekomen in de kloof bij Ai Ais. Wij hebben troeppie op de zelfde plek geparkeerd waar wij onze aller 1e keer gebruikt maakten van de rooftent in 2006. Fred heeft tot ergernis van de medebadgasten zijn stoffige kloffie gewassen in de warmwater bron en zag er weer fris uit.
Nic ook voor het eerst in de warme badkuip en alles weer stofvrij, voor nu.
Wederom van onze culinaire hoogstandjes op de braai genoten. Nog een laatste afzakkertje aan de bar, waar wij een leuke avond met twee rondreizende motormuizen hebben gehad en Fred na de nodige tequila naar huis gebracht moest worden. Weinig baboons dit jaar buiten die twee in de rooftent.
Km : 460 Totaal 1718 km
Slaapplaats : NWR Campsite Ai-Ais Fish River Canyon
Weer : 32 graden en zonnig
Dag 9 Maandag 18 november
Na een kort bezoekje aan Fish River Canyon in Namibië staat Zuid-Afrika op de planning. Wij rijden naar de Oranje rivier terug om nogmaals van het prachtige landschap te genieten.
Met een gammel pontje de Oranje rivier oversteken ( alhoewel dat achteraf reuze meeviel, bijna professioneel in vergelijking met ons tripje met de pont eerder dit jaar bij Mozambique) en dan het woeste Richtersveld induiken.
Eén probleem , het bier is op. Wij zijn genoodzaakt om bij de ingang van de campsite te wachten totdat de plaatselijke kroeg open gaat. Na van het nodige voorzien te zijn besluiten we de campsite up te graden naar iets van een huisje. Dit zorgde voor de nodige onrust bij de office want ze hadden de computers pas in gebruik.
Wij konden uiteindelijk van het huisje gebruik maken voor de zelfde prijs als de campsite. Toch goed om een Hollander te zijn (Fred)! Voor de verandering maar weer goed gebraaid.
Km : 318 Totaal 2036 km
Slaaplaats : Senderlingdrift S-A Campsite Border Namibië – South-Africa
Weer : 36 gr en zonnig
Dag 10 Dinsdag 19 november
Het Richtersveld is een prachtig en ruw natuurpark waar voor het eerst 4×4 gereden moet worden en hier zijn uiteraard geen richtingsborden.
Genietend van de vele passen (Fred de berggeit) bij de andere oever van De Oranje rivier aangekomen waar wij (Fred) besluiten, ondanks het afraden van de Rangers, het zandpad langs de rivier te volgen.
Een paar maal hetzelfde rondje gereden te hebben, verdwaald dus, over en dwars door de campsite, worden wij opeens in het Nederlands uitgenodigd voor een bakkie. Van de 6 bezoekers in het park waren zij, 3 en 4. Lekkere, jawel…echte filter koffie gedronken en wat geouwehoerd met onze medelanders Eduard en Milda die in Pretoria hun onderkomen hebben.
Dus weer een leuk adresje. Rond enen het park verlaten op naar het volgende park! De weg bestond alleen maar uit rotsblokken, bochten en steile afgrond. Zelf Fred moest bij bochtje nummer 4 even de billen samenknijpen omdat we helemaal scheef hingen. Wij volgen de weg langs de Oranje rivier naar de west kust om daarna naar het zuiden te zakken. Onderweg vrij weinig te zien, wel vele roadblocks ivm diamantwinning. Tja je zal er maar eentje mee smokkelen.
Rond vieren in het “wereldbekende” Port Nollith aangekomen alwaar sterke zeewind en kou. Na een bezoekje in de plaatselijke kroeg een hotelkamer zien te bemachtigen. We zien het niet zitten om bij dit weer in ons groene lekke monster te kruipen. Bij de kroeg had Fred reeds kennis gemaakt met een Ier!(Guinness) Deze vrolijke aangeschoten “fucking this and fucking that Irishman” nodigde ons bij hem thuis uit voor een borrel en overnachting.
Nic vertrouwde dit niet maar na een rondje in ons troeppie en de belofte van een glaasje wijn was zij zo weer om. Bij het huis van de Ier aangekomen vielen wij van de ene verbazing in de andere. Het was zo’n beetje het mooiste en grootste landhuis van het hele………dorp. Nic in de watten gelegd met heus bubbelbad, kaarslicht en glaasje wijn, dus die weer gerust gesteld. Na een avond van sterke en mooie verhalen bij het haardvuur volkomen out naar bedje gegaan.
Aaron “de fucking Ier” is bezig zijn eigen oesterkwekerij op te zetten met Brian, een typisch Amerikaans wijsneus rijkeluiszoon. Fred vindt het een dombo. Deze kwekerij ligt binnen het begrensde gebied voor diamantwinning. Dus vandaar die mooie verhalen. Al met al een toffe dag!
Km : 184 Totaal 2220 km
Slaapplaats : B&B Kai Kei Port Nollith ( Aarron’s place)
Weer : 17 graden en wind
Dag 11 Woensdag 20 november
Na het voortreffelijke ontbijt, made by Aaron himself en zeer goede super-de-luxe nachtrust gingen wij weer verder met de mooie verhalen aan de ontbijttafel met prachtig uitzicht op zee. Het waait wel hard en het heeft gegoten vannacht, niks van gemerkt.
Port Nollith is de hoofdstad voor de illegale diamanthandel dus vele criminelen en ander volk. Aarron raadde ons aan na de laatste road-block het profiel van je banden te checken op eventuele diamanten die er tussen kunnen zitten… wat wij uiteraard vergaten!
Belovende dat wij eens zouden terugkeren naar dit plekje of zijn andere huis in CapeTown (tatatada weer een leuk adresje) afscheid genomen en op aanraden van velen naar het Namakwa National Park gereden. De hele dag in de regen gereden, vele mooie vetplanten bewonderd. Naderhand bij het inzien van onze documentatie blijkt het hier altijd te regenen in deze bergen.
Vlug richting het zuiden en het weer werd steeds beter. Na een lange rit bij Van Rhynsdorp langs de N7 een campsite gevonden en daar van de plaatselijke keuken genoten.
Km : 440 Totaal 2660 km
Slaapplaats : Campsite Van Rhynsdorp
Weer : 21 gr en regen!
Dag 12 Donderdag 21 november
Op naar het volgende park (we hebben een wild-cart aangeschaft dus na 5 parken hebben we onze centjes weer terugverdiend), het Cedergebergte.
Onderweg nodige proviand ingeslagen en maar weer eens een bergpas bedwongen om in het natuurpark aan te komen (volgens Nic is Fred in zijn vorige leven berggeit geweest).
Zo te zien een park met prachtige wandelpaden en historische San rotstekeningen. Gelukkig waren wij al om één uur op de campsite en besluiten om rustig aan te doen. Kampje opgeslagen aan de rivier dus hadden ook nog een privé zwembad. Aangezien er wederom maar 2 plekken bezet waren, zijn wij ‘s avonds bij onze Zuid-Afrikaanse buurtjes gaan borrelen. Met veel braaitips meegekregen vroeg het groene mandje in want wij gaan morgen wandelen.
Km : 180 Totaal 2840 km
Slaapplaats : Algeria SA Campsite
Weer : 29 graden en zonnig
Dag 13 Vrijdag 22 november
Programma wandelen! Alles goed voorbereid, wandelschoenen aan en vele flessen water afgevuld vrolijk op weg naar het Maltezer Cross. Na 2 uurtjes rond tuffen konden wij het wandelpad niet vinden en besluiten een ander paadje te kiezen. Dit moest te vinden zijn want deze route is het meest populair! Onderweg nog een paar Afrikaners, die van de weg waren afgereden, met ons troeppie uit het diepe zand getrokken.
Eindelijk bij het pad aangekomen was het pad weer verdwenen….en het was alweer rond de 35 graden en 12.00 uur, te heet en te laat om een wandeling van 3 uur heen en twee uur terug te maken.
Dan maar op weg naar Paternoster aan de kust ten noorden van Capetown. Schijnt verschrikkelijk mooi te zijn. Daar aangekomen blijkt het een soort Noordwijk aan Zee met wederom koude zeewind. Na roerig overleg , duiken wij het visrestaurant op het strand in om van een voortreffelijk kraakvers vis diner te genieten.
Km : 343 Totaal 3183 km
Slaapplaats : Langebaan Campsite Paternoster
Weer : 22 gr
Dag 14 Zaterdag 23 november
Wij rijden naar Franschhoek om daar te lunchen en dan naar Hermanus afreizen voor de walvissen echter het loopt uiteraard weer niet als gepland. Eenmaal in Franschhoek horen we dat de prachtige bergpas is afgesloten. Door de hevige regenval van de laatste dagen is de brug weggespoeld waardoor je 175 km om moet rijden om Hermanus te bereiken. Ook hier werden wij wederom door enthousiaste landgenoten aangesproken, waarschijnlijk door NL kentekenplaten op ons troeppie.
Laat in Hermanus beland vlug in het dorp geborreld om daarna ons kamp weer op te slaan. Ps. Nicole vond het een prachtig gebied met al die wijngaarden.
Km : 360 Totaal 3543 km
Slaapplaats : Onrus Campsite Hermanus
Weer : 24 gr
Dag 15 Zondag 24 november
Na een smaakvol ontbijt vol goede moed op naar de walvissen. Onderweg locals aangesproken om te vragen waar de meeste kans is om de beruchte whales te zien. Allen vertellen ons dat de paartijd zo’n beetje voorbij is en het zonde is een boottrip te nemen.
Gelukkig hebben wij er toch nog een paar gezien. Wel 10 kilometer uit de kust en het was dat twee plaatselijke strandjutters ons vertelden dat die witte vlekjes walvissen waren. De reis was bijna niet voor niks! Na dit mooie? schouwspel op naar het volgende doel, het meest zuidelijke puntje van het Afrikaanse continent, Cape Augulas. Een paar mooie kiekjes geschoten tussen tientallen motormuizen en weer vis gegeten aldaar om vervolgens naar de Hoop Nature reserve te rijden voor ons nachtje.
Km : 297 Totaal 3840 km
Slaapplaats : De Hoop Nature Reserve Campsite
Weer : 26 gr en zonnig
Dag 16 Maandag 25 november
Prima geslapen vind Fred, die wederom niks van het door de vochtige mist doordrenkte, reeds lekkende tentje heeft gemerkt ( heel fijn dat Chinese spul ). In dit afgelegen en rustig (verlaten) gelegen natuurgebied na het badderen op weg naar wat schijnt één van de mooiste stranden van de West-Cape te zijn. Kan wel zijn maar ook hier hebben ze zeevlam dus tegen de middag breekt de zon pas door zodat wij het na het pootje baden wel gezien hadden. We zijn klaar met die koude wind en vocht. Nog eenmaal genieten van de bergzebra’s en de bontekoe. Deze diersoorten waren bijna uitgestorven en worden in dit park weer gefokt en uitgezet.
Op weg richting Ronnie’s seks winkel, de meest bezochte plaatselijke kroeg langs de route 62 voor een heerlijk biertje, ook hier wind. Na onze tag op het plafond van de vorige keer bijgewerkt te hebben op zoek naar de volgende campsite. Gelukkig maar 3 km verder. Deze Campsite verraste ons volkomen , warmwater bronnen (zwembad is 38 graden), jacuzzi en jawel INTERNET ! Wij besluiten direct om een rustdag in te lassen en aangezien het weer hier goed is morgen van de zon te genieten. Op het menu deze avond een broodje pita met kipshoarma…en Zuid-Afrikaanse wijn uiteraard.
Km : 234 Totaal 4078 km
Slaapplaats : Campsite Warmwaterberg
Weer : 35 gr en zonnig en droog
Dag 17 Dinsdag 26 november
Deze dag ziet er veelbelovend uit. Heerlijk niksen, een beetje badderen in één van de vele baden en internetten. O ja , en een flessie wijn nuttigen in het zonnetje. Uiteindelijk hebben we een drukke dag gehad. Aangezien er hier alleen maar warm water uit de kraan komt ons stoffige wasje van twee weken gedaan en geploeterd om ons blogje te updaten en alle foto’s bij te werken. Zijn we nog niet aan toe gekomen.
Ook hier weer in de middag zeer stevige wind en zeer fris, wat resulteert dat Nic met fleecedeken blauwbekkend achter het laptopje zit en Fred nadat hij het eerste stuk blog van twee weken geschreven heeft in de auto zit te klappertanden en een boekje zit te lezen. Niks badderen dus voor zover. Alhoewel, het water is lekker warm maar je moet er natuurlijk ook weer uit………..brrrrr . En…geen internet. Door het slechte weer werkt het hier niet zo best.
Km: 0 Totaal 4078 km
Slaapplaats : Campsite Warmwaterberg
Weer : 32 gr en half bewolkt
Dag 18 Woensdag 27 november
Gezellig, wakker geworden met kloteweer, dus besluiten wij door te rijden naar Addo -Elephant Park in de hoop dat het weer daar beter is. Ongeveer 550 km verder naar het oosten, onderweg vrij weinig gezien door regen en kou.
Uiteindelijk in Kirkwood , heel bekend bij de locals, een guesthouse genomen. Dit onderkomen zag er prima uit alleen het eten viel tegen. En wederom door het slechte weer geen goed internet. Hopelijk is het weer morgen ook zo goed, we voelen ons erg thuis met die bewolking, regen en wind zijn alleen wat schaarser gekleed hier!
Km : 590 Totaal 4668 km
Slaapplaats : Kronenhoff Guesthouse Kirkwood
Weer : Klote en koud
Dag 19 Donderdag 28 November
Vanaf hier zijn wij onze reisverslagen kwijt , dus het resterende doen op basis van de foto’s.
Vandaag een dagje door het Eddo Park , wat eigenlijk een beetje tegenviel. Op het hoogste punt in het park zie je de bewoonde wereld om je heen. Zelfs Nicole heeft hier een stukje gereden ! ( Asfalt )
Na een aantal rondjes , je kwam steeds de dezelfde dieren tegen, hielden wij het voor gezien en gingen naar de campsite in het park.
Logies : Eddo – Park
Dag 20-21 Vrij-Zaterdag 29-30 November
s’-Morgens nog ff een toertje door het park gedaan en wederom dezelfde beestjes op dezelfde plekjes gezien. Daarna via Pretoria richting het noord-oosten op weg naar Lesotho.
Geslapen in één of ander bio-vegetarische lodge. Alles was zelfvoorzienend dus wij moesten alles zelf doen. grrrrr. Uiteindelijk 2 dagen gestaan in de regen!
Logies : Bella Bella
Weer : koud en motregen
Dag 23 Zondag 1 December
Na een beetje saaie rit kwamen wij borden tegen dat je hier in de buurt kan skieeën….. Wij gaan natuurlijk weer eens de bergen in! Drakengebergte. Wilden ook nog ergens wat boodschappen doen maar dit gebied is zo gelovig dat alles dicht is . Uiteindelijk gestrand bij de plaatselijke country club die zijn jaarlijkse kerstdiner had. Aangezien er niets in de buurt was om te overnachten kregen wij de sleutels van het pand en mochten wij hier blijven slapen.
Dag 24 Maandag 2 December
Op weg naar Lesotho over diverse bergpassen waar de wagen net op de weg pasten. En tevens kennis gemaakt met de plaatselijke sheriff die belast is met de grenscontrole.
Na verscheidene obstakels te zijn gepasseerd eindelijk de grens overgestoken. Daar werd ons gelijk een folder van een lodge toegestopt. Wij maakten hun duidelijk dat wij zelf wel iets vinden in Lesotho. Wisten toen nog niet dat er maar 1 plaats is om te overnachten in dit land. Wat een gaaf land is dit , het is werkelijke prachtig. Alleen je voelt je in de dertiende eeuw thuis. Echt alles gaat hier met paard en wagen . Elektra en dergelijke is niet te vinden, laat staan een leuke kroeg!
Eind van de middag bij de lodge aangekomen alwaar net een echte bus met Hollanders is gelost.
In de avond met een paar malloten gepoold en een plaatselijk hoedje aangeschaft.
Logies : Malea Malea Lodge
Dag 25 Dinsdag 3 December
Vertrokken na het ontbijt richting de hoofdstad alvorens wij weer Zuid -Afrika inrijden. In de hoofdstad lekker geluncht en bij de plaatselijk supermarkt de nodige proviand gehaald , zover het aanwezig was. Het was wel opvallend dat rondom het paleis van de koning ineens alle gebouwen van steen waren.
Bij terugkomst bij toet toet zat er een “echte ” wielklem op….. Tijdens het langdurig overleg met het opperhoofd, heb ik hem een zakje drop en een blikje fanta overhandigd zodat de wielklem direct verwijderd werd . Om vervolgens de grens met Zuid – Afrika te passeren.
Wij gaan op weg naar een plek waar albino leeuwen leven.
Logies Kandirri Caravan……..
Dag 26-27 Woens- Donderdag 4 – 5 december
Na het maffe bezoek waar werd verwacht dat wij in een aftandse caravan gingen slapen gaan op weg weg naar Kimberley . De hoofdstad van de diamant. Nog even genieten van de albino leeuwen die in te kleine veldjes met prikkeldraad leefden.
In Kimberley diverse musea bezocht wat best wel indrukwekkend was. Hier is de grootste afgraving ter wereld aanwezig. Deze is door mensenhanden gegraven voor de diamanten. Na dit cultureel gedoe zijn wij naar het Oog getogen. Dit is de grootste ( Alweer ) waterbron in de Kalahari woestijn. Hier komt het water letterlijk uit de grond om de gehele gemeenschap te bedienen. Net buiten de stad een leuke Campsite gevonden waar wij 2 dagen blijven om weer een beetje van onze vakantie te genieten.
Logies : Red Sands
Dag 28 Vrijdag 6 December
Vanaf Kimberley via Uppington onderweg naar Namibië. Wij zijn op weg naar het Kgalagadi Nat Parc op de grens van Namibië , Zuid – Afrika en Botswana. Dit park is gelegen aan een droge rivier. en er is veel wild. Maar eerst nog ff langs Twee Rivieren om ff te wandelen langs de watervallen.
Dag 29-31 Zater-Zon-Maandag 7-8-9 December
Lekker drie dagen door het park getoert en diverse aparte dieren gezien , zoals een kat ……..In Nederland zie je ze op elke hoek van de de straat.
Logies : Kgalagadi Park Transfrontier
Dag 32 Dinsdag-Zaterdag 10-14 December
Na een laatste tochtje door het park op weg richting Keet manshoop .
Hier begint de ellende , de waterpomp begeeft het midden in de woestijn. Gelukkig hebben wij voldoende water bij ons zodat wij na een aantal uur bij een farm belanden. Deze was helemaal verlaten en dan maar wachten op de bewoners. Uiteindelijk tegen de avond kwamen zij op dagen . Na wat tekst en uitleg besloten zij ons te helpen. Wij mochten op hun erf kamperen en zij hadden een takeldienst geregeld. De volgende dag met de takelwagen naar Keetmanshoop om de waterpomp te vervangen.
Uiteindelijk hebben wij daar 4 dagen vastgezeten omdat steeds de verkeerde waterpomp geplaatst was. Dan maar een kennis in Windhoek gebeld die ons naar Windhoek zou slepen. Wonder boven wonder ging de wagen weer steeds beter rijden zodat wij toch nog op tijd in Windhoek waren. Onze kennis zou de wagen na gaan kijken voor onze volgend reis.
Zodoende toch zeer tevreden over deze reis terug naar huis gevlogen.