Dag 1 Dinsdag 16 april
Na een lange, prima verlopen vlucht, dan eindelijk dinsdag om 15.00 aankomst in Windhoek. Onze bagage die helemaal vol zat met o.a. diepgevroren frikandellen, bami-happen, bitterballen, flessen fritessaus en stroopwafels voor Wil (bij haar staat onze auto gestald, heeft de vlucht ook goed doorstaan. We vroegen ons bij elke overstap af hoe het met die frikandellen zou gaan.
Echter op Windhoek vliegveld moest het tasje nog eenmaal door de scan. Met vol vertrouwen tas op de band en…jawel…Fred wordt eruit gepikt….onbetrouwbare kabouter…Tas open en veel gesteggel. Eerst over de frikandellen, toen het paspoort van de auto, snapten ze niets van dat hier een auto stond en wij met het vliegtuig kwamen.
Na veel en langdurig gezeik en onderhandelen over de inhoud moest Fred alleen tax betalen over zijn ‘ook’ illegaal meegesmokkelde sigaartjes. Doordat Fred ze steeds afleidde met prietpraat zijn ze de ingevroren happen helemaal vergeten hahaha. We moesten alleen beloven dat we dit NOOOIT meer zouden doen. Foei!
Super ontvangst door Wil en Toet stond al met smart op ons te wachten. Avond genoten van heerlijke spareribs en de nodige eerste “windhoekjes” en Afrikaanse wijn(en).
Km : 8800 by air
Weer : Frisjes maar zonnig
Logies : Trans-Kalahari Inn Windhoek Namibië
Dag 2 Woensdag 17 April
Latertje geworden gisteravond met en bij Wil. Na het ontbijt Toet reis klaar gemaakt en tegen de middag in Windhoek de nog benodigde spullen ingekocht. Uiteraard eerst een biertje bij ons alom bekende tentje.
Gelukkig hoefden we geen bier en wijn te halen voor de eerste week, want we hadden nog zoveel over na ons laatste tripje met Mickey en Raymond. Tot Nic’s grote verassing is zij dan eindelijk van haar langverwachte verjaardagscadeau voorzien!!! JOEPI!!! Voor de insiders, die weten wat het is…….en voor de anderen…..we hebben nog een lange weg te gaan…..info bij thuiskomst .
Voor de noodschappen waren we precies in het verkeerde shopping-mall, niet alles verkrijgbaar dus morgen maar weer terug, met name voor de zonnebrandcrème. Nergens te krijgen terwijl vorige keren de schappen er vol mee lagen.
Einde dag beland bij Elisenheim. Aangezien we de auto bij nader inzien niet bij hem gestald hebben (was wel de bedoeling eerst, toen kwam Wil op ons pad) vonden we het wel zo gepast een nacht hier te slapen en eerste nacht onze dak villa weer uit te testen.
Na een uitgebreid diner nog even nagetafeld op de campsite en ons tentje opgezocht. gelukkig, we konden het laddertje nog op.
Km: 90
Weer : Zonnig wederom frisjes
Logies : Elisenheim Windhoek
Dag 3 Donderdag 18 april
Eerste ontbijt in de openlucht. Moeten weer Windhoek in om de spullen die we gister niet konden vinden….o.a. de zonnebrand . Rond 12.00 vertrokken uit Windhoek op naar Botswana. Lange saaie weg. Voor ons ook een nieuwe route, we gaan namelijk naar Zuid-Afrika. Op wat ezeltjes ontwijken na was het enige spannende de grensovergang bij Gobabis. Die verliep zonder problemen echter wilde Nic een fotootje maken. Dat is ten strengste verboden, NOOIT MEER DOEN. FOEI.
Na de foto’s te gecheckt en gewist te hebben konden we vrolijk verder. Wij dachten dat er wel een B&B langs deze weg te vinden was. NOT! Gelukkig tegen schemer, bij Tshootsha een gloedje nieuwe campsite langs de weg. Wij waren gast nummer 5 en 6. Prima campsite langs de door vrachtverkeer druk bereden snelweg. Kregen compliment, ja ja dat we binnen 10 minuten ons kampje helemaal opgezet hadden. Tja zo kan het dus ook 😉
Km: 428
Weer: Bewolkt
Logies : Jungle Light Rest Camp/ Tshootsha/ Botswana
Dag 4 Vrijdag 19 April
Na een koude nacht, inmiddels zijn wij er achter dat hier de winter vroeg is ingevallen, besluiten we richting Krugerpark te reizen. Het is uiteindelijk maar zo’n 1100 km. Dus vrolijk op weg en tomtomvrouw gaf aan na 878 km linksaf te slaan. Een lange rechte weg met veel dode en levende ezels, ander vee en een slapend Nicole naast Fred!
Aangezien wij waarschijnlijk de enige toeristen in dit gebied zijn, kwamen wij geen campsite tegen onderweg, dus door gereden naar Gaborone. Het weer werd er niet beter op, steeds meer regen en donderslagen. Noodgedwongen in het Crest Hotel overnacht, vergelijk met van der Valk.
Tshootsha-Gabarone (Capital Botswana ) 724 km totaal 1242 km
Logies : Crest lodge hotel Gaborone- Botswana
Dag 5 Zaterdag 20 april
Na een afschuwelijke nacht met hevig noodweer en donder ( Fred lag lekker te slapen heeft er niets van gemerkt ) richting centrum Gaborone vertrokken om warme kleren te kopen bij de plaatselijke Zeeman en Toet weer van enig genot te voorzien, wijn , bier en benzine.
Het is nog steeds erg bewolkt dus rijden wij verder naar het zuiden. Op aanraden van locals besluiten wij naar het Pilanes National park te rijden. Na passeren van de grens Botswana- Z-Afrika veranderde het dorre landschap meteen in een groene bergachtige omgeving.
Eenmaal bij Pilanesberg aangekomen toch ook maar ff Sun City bezocht. Net Las Vegas maar dan voor apies. Het is wel heel merkwaardig als je de armoede ziet hier en dan zo’n raar pretpark midden in een natuurreservaat. Wij hadden het hier binnen een uurtje wel gezien en naar ons kampje vertrokken. Een grote chaos hier op de campsite door het noodweer gisteravond. Overal afgebroken tentstokken en tentzeilen in de bomen. Gebraaid bij min dertig gevoelstemperatuur, heerlijk toch dat buitenleven!! Volgende keer gaan we voor de koek en sopie. Na de maaltijd zaten we ineens bij onze buurtjes op het terras vergezeld met een paar zakken wijn. Wij doen niet meer aan flessen want die zijn zo snel leeg en rammelen onderweg. Op aanraden van onze vrolijke vrienden uit Z-Afrika konden wij onze nieuwe reisplannen weer uit gaan werken. Zeer vrolijk en lallend het trappetje op richting koude, natte slaapzak.
Gaborone-Pilanesberg ( Zuid-Afrika ) 334 km totaal 1576 km
Logies : Manyane Camp- Pilanesberg National Park Z-A
Dag 6 Zondag 21 April
Met de naweeën van de vrolijke avond vroeg het Pilanes National Park ingereden. Dit park is 1989 open gegaan na de operatie Genesis. Er zijn duizenden dieren vanuit andere parken hiernaar toe gebracht omdat deze zeer grote vulkaan krater er geschikt voor was om zijn oude habitat terug te krijgen.
Volgens ons één van de mooiste parken die wij in al die jaren bezocht hebben. Vele rare beesten te zien en weer eens een foeitje, dit keer van de parkwachter, omdat Fred uit de auto was om foto’s te nemen. Mag niet! Nooit meer doen hebben we wederom plechtig beloofd!
Na deze mooie ochtend vertrokken richting Krugerpark. Voor ons een rare ervaring omdat wij steeds op asfalt rijden en er veel verkeer is. Plan is onderweg richting Phalaborwa na zo’n 250 km een leuke campsite te zoeken want wij zagen er al vele langs de route. Zo gezegd zo gedaan. Na 250 km kwamen we dus helemaal geen campsite meer tegen en belandden wij in het donker op een bergpas met mooie afgronden (Nic niet zo happy) bij het luxe Fairview Hotel in Tzaneen, waar voor ons een droog slaapzakje in de lodge lag.
Deze uitstekende lodge bracht ons een beetje tegenvallende maaltijd echter wel met het nodige vocht en een uitstekende nachtrust.
Pilanesberg-Tzaneen 509 km totaal 2081 km
Logies : Fairview Lodge Tzaneen Z
Dag 7 Maandag 22 April
Samen met troepi (Toet) besluiten wij bij het ontwaken om eerst een stukje terug rijden om te zien waar wij nou toch gisteravond waren geweest en tevens Z-Afrikaans grootste Baobab-boom (zeggen ze bijna overal) te bezoeken. Omdat tomtomvrouw het weer eens niet begreep dat wij terugreden gaf zij een hele andere route aan, de kneus.
Na een tijdje ( 4 uur Fred!) over steile en onbegaanbare wegen (bospaden Fred!) gereden te hebben, gaan we uiteindelijk maar op weg richting Krugerpark en de Baobab die we niet konden vinden te laten voor wat het was. Weer op de gewone weg aangekomen reden we langs een baobab, of dat nou diegene was die we aan het zoeken waren? In Phalaborwa gaan wij op bezoek bij Silonque Real Estate. Op aanraden van onze buurman Chris in Nederland, die daar mede-eigenaar is. Mooie locatie grenzend aan het Krugerpark. Onze lodge was zo groot dat wij het plaatselijke basketbalteam gevraagd hebben een demo in onze huiskamer te geven.
Na voor de verandering eens op een fornuis gekookt te hebben, in de gigantische keuken, ontvingen wij Pascal en Laura, het Nederlandse management om onder genot van een drankje naar o.a. de wilde honden en leeuwen te luisteren.
Ekkie de eekhoorn vond het bij ons blijkbaar zo gezellig dat ie zichzelf heeft uitgenodigd om de nacht op de router door te brengen, wat voor hem bij de koude temperaturen ’s avonds een heerlijk warm bedje is gebleken zonder koude voetjes.
Tzaneen-Phalaborwa 288 km totaal 2369 km
Logies : Silonque Real Estate- Phalaborwa
Dag 8 Dinsdag 23 April
Op uitnodiging van Silonque TOP TOP SUPER TOP, blijven wij nog een dagje hier in dit kleine paradijs.
Nic bezig met blog, foto’s en de door alle regen en dikke mist klef geworden slaapzakken gewassen. Volgens Fred heet dit luieren echter Nic heeft een drukke dagje gehad want de heerlijke douche en riante badkuip moesten natuurlijk ook nog worden uitgeprobeerd. Helaas was het te koud om een duik in één van de mooie zwembaden te nemen.
Fred de wagen nagelopen en bij de garage voorzien van nieuwe benzineslangen. Klaar voor de eerste echte trip richting bush morgen. Onder het genot van een uitstekende braai (Nic bedankt!), zakje wijn en flesje Zonnebloem de avond doorgebracht bij het riante vuur op het mooie buitenterras.
Verder weinig opzienbarends behalve de dierengeluiden vanuit het Krugerpark en het gesnurk van Fred. Gelukkig hadden we drie slaapkamers tot onze beschikking.
Phalaborwa-Phalaborwa 36 km totaal 2405 km
Logies : Silonque Real Estate Phalaborwa
Dag 9 Woensdag 24 April
Vroeg bij het Krugerpark aangekomen en kennis gemaakt met het vele “game” aldaar.
Eindelijk….wij konden nu ook eens mensen met pech onderweg helpen. Het platte bandje van de aanhanger van onze pechvogels was door onze goed werkende compressor in no time verholpen. We voelen ons hier al bijna heuse professionals in de bush. Genoten van het prachtige landschap, vogeltjes, plassende ollies, passerende giraffen, zebra’s en vechtende bokjes.
Via het Krugerpark in Mozambique belandt bij Giriyondo borderpost (slagboom en kantoortje), de nodige tijd besteed aan visa ( 77 euri pp!! En Nic’s paspoort verpest door de zeer lelijke foto van haar visum grrrrrr) en stempeltjes.
Fred wil altijd zoveel mogelijk stempeltjes in zijn paspoort hebben zodat ie bewijs heeft waar hij als globetrotter is geweest. Kost een paar centen en een verpest paspoort wat nog 6 jaar mee moet maar….. dan heb je ook wat!!!
Bij de laatste checkpoint voor de slagboom kregen wij voor het eerst met corruptie te maken. Douane beambte ging moeilijk lopen doen. We waren er al voor gewaarschuwd. We hadden geen rond stickertje op onze voorruit?? Foei! Na zware onderhandelingen besloten wij toe te geven en hem een tros bananen te geven zodat wij onze reis in Mozambique konden vervolgen.
Hier noemen zij dit deel van het Krugerpark , Limpopo. Zij hebben nooit van degelijke verkeersborden en wegen gehoord zodat wij op ons gevoel maar ergens naartoe reden.
Ook aangezien we op de bonnefooi reden dus ook geen kaarten bij ons en tomtom was nog kwaad van een paar dagen geleden, die zei ook niks. Onderweg naar onze campsite die we niet konden vinden door de slechte bewegwijzering, een totaal verdwaald en gedesoriënteerd Amerikaans stel opgepikt en naar hun kampje geloodst. Dit stel reed in een gewone 2WD en hoe zij het ene zijpad na het andere ingingen om de weg terug te vinden was het onverantwoordelijk om ze op eigen houtje door te laten zoeken.
Wij besluiten dan ook maar naar hun campsite te gaan, wat voor ons zo’n 200 km omrijden het resultaat was. Tegen het donker aangekomen en ons zelf van voedsel en vocht voorzien. De twee “lost Americans” hebben wij veilig bij hun hutje afgeleverd, niets meer van ze vernomen. Van de schrik hebben ze waarschijnlijk direct hun slaapzak opgezocht.
Phalaborwa-Limpopo National Park 271 km totaal 2676 km
Logies : Camp Albufeira- Limpopo National Park Massingir Mozambique
Dag 10 Donderdag 25 April
Door het vele 4×4 rijden van gisteren had toet-toet weer dorst. Na het verlaten van het, met uitzondering locale bosjesmannen en hun honderden koeien, lege park (tijdens de burgeroorlog en de vele landmijnen zijn de dieren hier vertrokken of afgeschoten), op een soort van asfalt weg belandt. Enige opwinding ontstond toen wij een bord passeerden met daarop de plaats aanduiding Bagdad. Na zo’n 100 km vonden we eindelijk iets wat op een benzinestation leek in het zeer drukbezette plaatsje Chokwe. Na hier enige tijd gespendeerd te hebben iets van plaatselijke valuta te krijgen konden we dan eindelijk tanken.
De plaatselijke bevolking hier was niet blij met ons. Grote file bij de enige pomp waar nog benzine in zat. Vervolgens weer 100 km terug naar het noorden tuffen waar wij eigenlijk de dag begonnen waren. Plastic geld kennen ze hier niet. Aangezien wij de enige blanken hier zijn en het redelijk corrupt is, besloten wij om maar direct door naar Zimbabwe te rijden, gezellig! Nu komen wij in onze 1e rollercoaster terecht! Een hele lange wasbord road. D.w.z. bobbel, bobbel, bobbel en potholes, lekker voor de schokdempers en vering. Zodat je met een tempo van een slak richting Zimbabwe rijdt. Geluncht midden op de “weg” want er is hier toch niemand op wat apen na. Tegen vijven maar vlug de eerst volgende dichtstbijzijnde campsite te pakken. Het is hier om 18.00 donker en we weten nu echt bij god niet waar we nou precies zitten, laat staan dat er hier een hotelletje te vinden is.
Campsite Nhampule bij Mapai Gate, waar de grens van Zimbabwe is op de kaart de dischtsbijzijnde campsite. Hup onze 2e avontuur. Aangezien er geen wegbewijzering is vragen we aan een paar locals de weg. Via “hokkieplokkie” taal moesten wij hen maar volgen en na een kilometertje of 20 stonden wij aan een rivier en ja…. De campsite is dus aan de overkant. Nic houd niet zo van natte voeten en vies water. Zij is dus maar achter in het bakkie van onze nieuwe vrindjes gesprongen om zo wat mooie plaatjes van een zwemmende Fred met Toet bij zonsondergang te maken en zwemmen te voorkomen.
Met een soort van pontje dat nog net niet zinkende was de overkant bereikt en via een droge rivierbedding vol met fijn zand op naar het kamp. Zelfs de locals konden het in het donker niet meer zo goed vinden. Na een lange hobbelige donkere rit bij aankomst vlug gegeten bij een flink kampvuur en vroeg naar bed want wij waren op wat eng ongedierte in en om het struikgewas na de enige aldaar.
Limpopo-Mapai 414 km totaal 3090 km
Logies : Camsite Nhampule Mapai gate Mozambique
Dag 11 Vrijdag 26 April
Daar wij waarschijnlijk echt één van de zeer weinige bezoekers aan campsite Nhampule zijn, viel de douche/ toiletruimte qua viezigheid best mee. Niet fris maar prima te doen zo midden in het struikgewas. Alleen juist omdat we de enige zijn waren we vergeten dat we zelf een blokje hout in het onprofessionele boilertje moesten gooien.. Koude douche dus!
Bij het ochtendgloren kwamen we er achter dat één van ons gisteravond in het donker een witte schorpioen onder haar slippertjes had geplet. Goed afgelopen maar toch een goede les om maar niet zomaar als het donker is met je flipflops uit de auto te stappen. Vol goede moed weer op weg naar het volgende avontuur.
Bij gebrek aan landkaarten moesten wederom met het pontje terug naar de hoofdweg. Toet is na zijn eerste duik les vorig jaar met Mickey en Raymond inmiddels een volleerd zwemmer!!
Wel moesten we aan de bezitters van de pont weer de volle mep betalen. Ze maken er misbruik van want het is de enige mogelijkheid hier dus betaal je maar gewoon zodat ze je veilig naar de overkant loodsen. Eenmaal daar aangekomen gingen wij al hobbelend richting grens bij Mapai Gate. Vanuit het vieze en corrupte Mozambique naar het zeer vriendelijke en gastvrije Zimbabwe. Met het laatste cash, visa en de wederom nodige stempeltjes aangeschaft bij de border. De border weet hier zichzelf lekker bezig te houden, we werden van het ene naar het andere loket gestuurd. Na het passeren van deze hindernis vlug naar de 1e beste campsite om van deze helse washboard road van een kleine 400 km af te komen. Ze zijn wel aan de weg aan het werken hier , echter zijn ze niet zo vlot…
Mooi mis , er kwam niets op een paar koeien na. Sinds de machtsovername van Mugabe zie je dat alles vervalt en vele bewoners het land ontvlucht zijn. Uiteindelijk in de wereldstad Masvingo aangekomen en in de enige lodge van deze streek ingecheckt. Ook hier konden we wederom niet met onze plastic kaartjes betalen.
Wij waren uiteraard weer de enige toeristen maar de zeer vriendelijke mensen van deze lodge hebben ons op weg geholpen waar een pin automaat was en waar we noodschappen konden doen. s ’Avonds bij het keukenvuur veel tips gekregen wat wij moesten zien en doen in Zimbabwe en toen lekker slapen na de lange rit..NOT. De bediening moest s ’-nachts de voorbereiding van een bruiloft uitgerekend voor ons hutje te doen. Als goedmakertje werden wij weluitgenodigd om de hele bruiloft mee te beleven morgen.
Mapai(Moz)-Masvingo Zimbabwe 396 km totaal 3486 km
Logies : Pa-Nyanda lodge Masvingo
ZATERDAG 27 APRIL/ DAG 12
Nic vanmorgen als soort van borg tussen de bruiloftsgasten bij de lodge achtergelaten en Fred op jacht naar de enige pin in de stad. Nog een half uur moeten wachten omdat het geld op was. Uiteindelijk van vele US dollars voorzien terug naar de Lodge om vrouw te halen. Zimbabwe drijft op een cash-economie dus alles speelt op straat af. De winkels, als die al open zijn , zijn slecht bevoorraad en de spullen dateren uit de jaren zeventig. Voor luxe goederen zoals zeep of scheerschuim hoef je hier niet te zijn. De uitnodiging voor de bruiloft hebben wij maar afgeslagen, leek ons niet zo verstandig om tussen de familie Mugabe te zitten…….
Bij de plaatselijke Wimpies ons voorzien van een stevig nep Amerikaans ontbijt. De werknemers van Wimpies waren zo blij toeristen te zien dat ze meteen Toet begonnen te wassen zonder resultaat uiteraard met vies modderig water. De handel speelt echt op straat af hier. Dus vanuit de auto maar wat fruit aangeschaft. Wij de nodige vitamientjes , plaatselijke kindjes blij met hun omzet.
Zimbabwe was voor het Mugabe tijdperk het rijkste land van Afrika en met de hoogste export. Nu alle blanken weg zijn zie je alles verloederen en de bush neemt alle landerijen weer over waar eens vee en graan was. Zeer spijtig te zien dat er niets meer over is van het eens zo mooie en vruchtbare land.
Na een bezoek aan Zimbabwe National Monument, schijnt de 1e Afrikaanse stad die met stenen is opgebouwd, ( volgens ons waren dat die rare Egyptenaren ) via de luxe stad Bulawayo met heuse wolkenkrabbers op weg naar het Matopo National Park. Redelijk op tijd, dus voor het donker bij de campsite en ons alvast verheugen op de neushoorns die wij morgen gaan spotten. Wederom alom vriendelijkheid hier, echt de moeite waard om dit land eens te bezoeken en te genieten van het landschap en de zeer gastvrije mensen. Wij zijn werkelijk overrompeld hier. Waarschijnlijk is dit ook het enige land in de wereld waar meer voertuigen met pech langs de kant staan dan dat zij daadwerkelijk aan het verkeer deelnemen!
Masvingo-Motopo National Park 428 km totaal 3914 km
logies : Maleme Camp- Motopo National Park-Matopos
Dag 13 Zondag 28 April
Genietend van een stevig Afrikaans ontbijt in de auto het park in. Gelukkig waren wij weer de enige hier zodat wij op ons gemak het wild konden gaan spotten of zij ons. Na verloop van tijd hier en daar een hertje verder stond er niet veel. Geen neushoorn gezien. De plaatselijke Ranger was verbaasd hierover en gooide onmiddellijk het park dicht om ons mee te nemen naar de rhino’s.
Wij moesten toet aan de kant zetten en zijn op onze flip-flops en korte broek de bush ingedoken. Na enige km gelopen te hebben hadden wij ons opdracht van deze dag vervuld. Een rhino met een baby gezien , Nic natuurlijk alleen de achterkant want die was weer met hele andere dingen bezig. Met deze onvergetelijke ervaring rijker afscheid genomen van onze nieuwe vriend de boswachter en enige US dollars toegestopt op weg naar het volgende park. Hwange National park waar het vol moet zitten met leeuwen , zebra’s en ander groot wild.
Waarschijnlijk via de trommels wisten zij dat wij er aan kwamen want wij werden wederom hartelijk ontvangen. Bij de receptie kon je in het logboek zien dat er hier dus echt leeuwen, cheeta’s en luipaarden zitten. Wij uiteraard enthousiast en wilden direct voor een sundowner game drive het park in. Helaas!!! Na 18.00 mag je hier als toerist dus niet meer rondtuffen. Teleurgesteld kampplekje opgezocht. Ons weer van een goede braai voorzien, vroeg op stok om de volgende dag het grote wild te gaan spotten.
Mopoto National Park-Hwange 398 km totaal 4312 km
Logies : Main Camp-Hwange National Park
Dag 14 Maandag 29 April
Wij waren weer de enige samen met een aantal apen op de campsite en vroeg vertrokken om het park te bezoeken. Dat grenst aan het Chobe-park van Botswana. Aangezien er minder game te zien was dan verwacht ( ze verstoppen zich steeds voor ons ) zijn wij maar gaan vogels spotten. Het park bestaat uit 2 gedeeltes die via een asfaltweg , die er niet is, verbonden zijn. In het 2e gedeelte was een prachtig platform waar een natuurlijke waterhole is waar natuurlijk geen wild te zien was.
Doordat er zeer weinig regen is gevallen tijdens het regenseizoen zijn de diertjes richting Okavanga-delta vertrokken. Na deze miskleun maar verder prachtig park vlug richting de Vic Falls om eens weer een kroeg in te duiken. Onderweg de nodige roadblocs , daar zijn ze hier dol op en bij roadbloc nummer 32 ( een van de laatste ) een bekeuring van 10 US dollar!!! We hadden geen reflectoren op Toet geplakt. Foei!!! Dus na het uitschrijven van onze eerste bon weer op weg. Eenmaal aangekomen bij Vic Falls zie je weer toeristen en pinmachines. Het kamp slaan wij dit keer op bij de campsite midden in Vic Falls. Genoten van cheeseburger met een flesje rood in het drukbezette restaurant.
Hwange National Park- Victoria Falls 285 km totaal 4597 km
Logies : Rest Camp Vic falls Zimbabwe
Vic Fall 2 Filmpje
Dag 15 Dinsdag 30 April KRONING VD KONING
Na een heerlijke warme douche en het inmiddels welbekende Fred’s breakfast op naar de Vic Falls. In mei schijnt het meeste water naar beneden te donderen. De Vic Falls hoor je al op enige km afstand. Bij het nemen van de eerste foto’s zagen wij al die domme toeristen met regen poncho’s lopen terwijl het geeneens regende. Maar ja , krenterige Hollanders die wij zijn ( lees ; Fred ) uiteraard geen aangeschaft.
Hoe dichter bij de waterval, liep je steeds dieper de nevel in zodat wij aan onze 2e douche van de dag begonnen. Uiteindelijk hier, een van de zeven wereld wonderen bezichtigd te hebben, op naar de welbekende saaie Caprivistrook. Een rechte weg van zo’n 800 km met veel afwisseling, de ene boom na de andere!
Via de border Zimbabwe-Botswana en de border Botswana-Namibië op naar Gnepi-kamp waar wij nooit aankomen. Het is weer eens laat en waren nog niet eens halverwege de Caprivi. Uiteindelijk bij Camp Kwando beland en op de campsite gaan staan. Wij kregen een private plek dus eigen douche en wc. zag er echt goed uit deze campsite. Wij dachten alle jaren dat de Caprivi strook alleen maar bestond uit die lange weg. Niet dus, naar mate wij dieper de Caprivi inrijden word het steeds mooier en zien wij veel wild. Wij zitten nu aan de andere kant van het Chobe park waar er talrijke riviertjes stromen dus vele hippo’s en ollies. Weer wat geleerd na al die jaren.
Nu wij er toch zijn, besluiten wij er morgen nog een dagje aan te plakken in dit geweldige park. Trouwens niks van de kroning mee gekregen. Wel een extra flesje genuttigd!
Victoria Falls-Muduvu Nat Park 383 km totaal 4980 km
Logies : Camp Kwando- Kwando Caprivistrook Namibië
Dag 16 Woensdag 1 mei FREDS BEJAARDAG
Fred’s verjaardag midden in de bush, dus besloten wij na het gamen vroeg een lodge in te duiken en onszelf verwennen met schone was want dat was wel weer eens nodig. Bij aankomst van de lodge werden wij hartelijk ontvangen en na overleg van wat de prijzen waren , besloten wij hier te blijven. Ons hutje zag er voortreffelijk uit met uitzicht op de rivier de Kwando en Botswana. In de namiddag een bootcruise genomen om de hippo,s en ollie’s vanaf het water te bekijken en van een mooie Afrikaanse zonsondergang te genieten.
Paniek , Nic komt er achter dat zij net het laatste pakje sigaretten heeft weggegeven en vlug naar de lodge terug moeten varen om voor het donker ff 40 km verderop peuken te gaan halen. Uiteindelijk dus ook nog een nachtsafari gedaan want het is er heel snel pikke donker. Bij terugkomst eens uitgebreid gebadderd en opgemaakt voor het diner. Ditmaal waren wij met nog 2 andere toeristen hier. Na afloop van deze voortreffelijk maaltijd werd Fred overrompeld door de gehele brigade met een verjaardagstaart met 36 kaarsjes die hij in een keer uitblies. Uiteindelijk met z’n allen aan de bar gehangen en onder het genot van menig drankje en sterke verhalen Fred’s bejaardag gevierd.
Muduvu Nat Park 109 km totaal 5089 km
Logies : Lianshulu lodge Caprivi
Dag 17 Donderdag 2 mei
Eindelijk weer eens met een kater wakker worden want toen Fred de rekening zag schrok hij zich een hoedje. Dacht dat de prijs voor een double room voor 2 personen was , maar dit was per persoon. Het wasje kwam ook ietsje duurder uit dan verwacht. Achteraf was het wel de moeite waard.
Nu beginnen wij aan het tweede gedeelte van de Caprivi strook. Halverwege bij het tanken tevens lunch en brood ingeslagen en vlak voor Groot-fontein eerste de beste campsite opgedoken waar werkelijk waar niets te doen was. Saaie bedoening hier. Wel zwembad echter het is hier einde vd dag echt fris dus zwemmen nog steeds geen optie en de warme ontvangst ook aan de buitenbar was ver te zoeken.
We hebben er met een zakje wijn en prima braai maar een gezellige avond van gemaakt en na nog even met de eigenaars gebrabbeld te hebben ( na 21.00 uur worden ze hier beetje vrolijker) vroeg het tentje ingedoken.
Muduvu Nat Park- Groot-Fontein 685 km totaal 5774 km
Logies : Pondoki campsite Grootfontein
Dag 18 Vrijdag 3 mei
Na het logische ontbijt besluiten wij om toch maar weer eens naar Etosha te gaan. Dit omdat het de laatste maanden zo droog is geweest en nu de kans bestaat om veel groot wild te zien, vernamen we gisteravond. In principe zijn wij niet zo liefhebber van Nationale parken in Namibië omdat die gerund worden door plaatselijke bevolking en er geen goed management is. Wat resulteert in vele gebreken en slecht onderhoud.
Via Tsumeb eerst nog even de plaatselijke slager bezocht waar Fred altijd zo blij en vrolijk van wordt. s- ’Middags ons van een wederom goede braai voorzien en maar weer eens gaan gamen om uiteindelijk buiten menig impalaatje niets te zien hier in Etosha. Alhoewel.. prachtige beelden echter niet de katachtigen waar we hoopvol naar uitkijken.
Wij waren zo aan het kletsen dat wij bij de eerste de beste kruising in plaats van links rechtsaf sloegen. Zodoende kwamen wij een kwartier te laat bij de gate aan van onze campsite. Na zo’n twintig minuten wachten, uit de wagen naar het hek toe lopen om aandacht te roepen. Kwam er eindelijk iemand het hek openen en ons direct verbaal een standje te geven dat je nooit je wagen mag verlaten ivm met de vele rhino’s en leeuwen die hier rond lopen. Foei! Nooit meer doen!!! Levensgevaarlijk!! Nou mooi niks gezien zelfs geen keutels.
Voor het eerst naast een overlander gestaan dus veel rumoer. Een overlander is een soort strafkamp op wielen waar toeristen met een mannetje os zestien in zitten en een ieder de gehele vakantie corvee heeft . De ene moet afwassen en de ander koken etc. Etosha blijft voor ons te toeristisch, niet echt wat voor ons. Boven verwachting hebben we al met al veel gespot vandaag hier.
‘s-Avonds nagenieten met een hoop andere toeristen en vogelspotters bij de verlichte waterhole waar we hebben genoten van alles wat hier hun avondbadje nam. Morgenochtend nog een laatste tourtje door deze toeristische trekpleister en op naar onze volgende bestemming.
Groot-fontein Etosha Park 383 km totaal 6160 km
Logies : Halali- campsite Etosha park
Dag 19 Zaterdag 4 mei
Volgens de datum moet dit een rustig dagje worden, vergeet het maar. Bij het vroege opstaan ontstond er een beetje huiselijk verbaal omdat de koffie niet te vinden was. Tja… we missen Mickey en Raymond wat betreft de koffie toch wel zo nu en dan. Dit beloofd wat!
Bij zonsopkomst weggereden in de hoop om nu eindelijk eens echt wild te zien en jawel hoor , vele leeuwen en een neushoorn gezien. Alleen een beetje jammer dat op het moment van de leeuwen fotograferen , er een bus toeristen voor de lens ging staan. De aso’s!
Een mooie dag qua wild en rond het middaguur vertrokken om vroeg een campsite op te zoeken. Al snel na het verlaten van het park hadden wij een perfecte campsite in Outjo gevonden maar helaas was daar een game-weekend aan de gang . De plaatselijke bevolking gaat dan eerst jagen en dan aan de zuip tot diep in nacht en met vuurwerk en dergelijke. Om het risico te vermijden dat zij tegen onze tent gingen plassen zijn wij maar doorgereden. Uiteindelijk, na toch wel weer een hoop gezien te hebben, kwamen wij bij Weavers rock in Otjiwarongo terecht waar wij een van onze eerste jaren vanuit vertrokken. Destijds heette het Hohenfels. Het was een aangenaam weerzien met deze uitbaters. Een mooie reden om de bar weer eens te testen!
Etosha Nat Park-Otjowarango 341 km totaal 6501 km
Logies : Weavers Rock- Otjiwarongo
Dag 20 Zondag 5 mei
Na een moeizame start , vanwege de avond ervoor , na ons ochtend ritueel, vertrokken wij op aanraden van de locals naar het Erindi Private Game Park. Dit is het grootste privé park van Namibië en weet je dan dat het ook uitstekend verzorgd en vriendelijk is. Bij aankomst direct vanaf terras naar de ollies, rhino’s en andere diertjes zitten kijken. ook al is het een aangelegd park het is super mooi hier!! Wat een prachtige plek op de verjaardag van Nic’s mama waar we vandaag een mooie dag van gemaakt hebben. Ze zou supertrots op ons geweest zijn!!!
Na de borrel ff gaan opfrissen voor het diner. Helaas ook hier te koud om een duik in het zwembad te nemen. Je kan niet alles hebben. Het diner was fantastisch met olifanten op 4 meter afstand van je tafel. Na het ledigen van ons flesje gingen wij natuurlijk weer eens als laatste richting ons hutje. Bij het hutje op ons privé terras nog ff genieten van het prachtige uitzicht met een zakje wijn en wij hoorden constant de leeuwen. Fred zijn mandje ingedoken, die hield het na het vieren van zijn 52e geboortejaar niet langer uit, maar Nic, groen blaadje hahaha wilde perse de leeuwen zien, en toen zag zij op een gegeven ogenblik hoe snel de leeuwen een gemsbok insloten en te grazen namen.
Eindelijk na jaren reizen de eerste lion-attack live gezien. Wat een mooie afsluiter van deze dag. De volgende dag had Fred een vrolijke Nic naast hem in de wagen!
OtjIwarango-Erindi Game Park 241 km totaal 6742 km
Logies : Erindi Private Game Reserve
Dag 21-22 Maandag-dinsdag 6-7 Mei
Met een nog steeds vrolijke Nic op weg naar de laatste etappe van onze reis. Maar eerst nog ff een laatste keer gamen in het Erindi Park.Jammer genoeg vrij weinig maar een leuke tour voor onze 4×4!
In Windhoek de laatste dingetjes opgehaald, Nics verjaardagscadeau ! En met wederom met een blije Nicole ons 1e afscheidsbiertje gedronken bij ons stamcafétje in centrum Windhoek. Daarna naar onze “thuisbasis” de Trans kalahari Inn vertrokken. Eenmaal aangekomen waren wij te moe van het shoppen dat wij nog een maaltijd met een zakje wijn nuttigden en dus vroeg naar het mandje gingen.
Op onze laatste dag hebben we Toet schoongemaakt van stof en Fred alles weer geprepareerd voor onze volgende trip. Onder andere een dynamo gerepareerd, benzine- en olie filter, diverse rubbers van de schokdempers vervangen , olie verversen , elektra nalopen , banden vervangen en dergelijke .
Ruim een dag bezig geweest . Nic alle kisten weer geordend en zandvrij gemaakt. We krijgen steeds meer ruimte in ons Troepie. Hij heeft het uitstekend gedaan, alleen wat schroefjes die er ergens uit getrild zijn! Onze Toet heeft het nu al ruim 16000 km op veel onbegaanbare wegen uitstekend gehouden. Door tante Wil en Connie die geen Connie heet voorzien van een laatste zeer gezellige avond en heerlijke braai bij Wil thuis!!! Het aftellen is weer begonnen…Nog een paar maandjes dan gaan we weer terug naar het prachtige Namibië……
Erindi Game Park- Trans Kalahari-Inn 336 km totaal 7078 km
Logies : Trans- Kalahari- Inn Windhoek
Dag 23 – 24 Woens-donderdag 23-24 mei
Wij waren de hele trip in de veronderstelling dat we 8 mei einde van de dag zouden (op)vliegen. Kwamen we er gisteravond achter dat ons eerste vliegtuig al eind van de ochtend vertrekt.
Gelukkig geen stress want we waren al helemaal klaar met alles. Na het ontbijt door Toet en Wil uitgezwaaid en op naar het vliegveld.
Tijdens de diverse tussenstops de laatste Windhoekjes genuttigd te hebben na een lange vlucht thuis aangekomen. Toet is inmiddels aan zijn eigen vakantie begonnen. Na een paar maanden van welverdiende rust moet hij begin november weer aan het werk.
Kalahari Inn Namibië- Den Haag 8892 km
Logies : THUIS
